Manqurtun öcü

Ulu Kam çağırmışam! Bütün "Manqurt soydaşlarımı" Alp yapacağam! Söz! Manqurtun öcü yaman olacaq! Tomiris T.B. Sarı Özək çöllərində Günəş qürub edirdi. Həmin gün Ağ maya yerdə hərəkətsiz qalan Ananın cansız bədəninin yanından bir an da uzaqlaşmamışdı. Manqurt isə otardığı dəvələri izləsə də, ara-sıra donuq baxışlarla artıq əbədi susmuş Anaya baxırdı. Manqurt dəvə sürüsünün artıq yan verib yatdığından əmin olduqdan sonra başını bir daşa söykəyib gözünün acısını almağa çalışırdı, lakin yazıq zavallının gözlərinə yuxu getmirdi ki, getmirdi... Çarəsiz zavallı bütün gecəni vadi boyu sürünü qovdu. Qaçmağa çalışdığı o tükürpədici səs isə daha da yaxınlaşırdı... Bir anda qarşısında bir cüt mavi işıq parıldadı. Artıq sonunun çatdığını sandı. Gözlərini yumdu və üzü üstə torpağa sərildi...