Unudulmuş doğum günü haqqında maraqlı əhvalat.

Yolun kənarında qoca bir kişi oturmuşdu. Əynində tozlu paltar, gözündə polad sağanaqlı eynək var idi. Yanındakı ponton körpüdən kişilər, qadınlar, uşaqlar və onlarla birgə atlar, arabalar və yük maşınları keçirdi. Qatırların çəkib apardığı arabalar körpünün qurtaracağında ləngər vurur və sonra əsgərlərin köməyi ilə yollarına davam edirdilər. Yük maşınları asta-asta irəliləyir, yan-yörəsindəki kəndlilərsə ayaqları topuğa qədər toz-torpağa batmış halda ağır-ağır körpünü keçirdilər. Qoca isə qımıldanmadan bayaqkı yerində oturmuşdu. Onun bir addım belə atmağa heyi qalmamışdı.

Amerikan yazıçısı Ernest Miller Heminquey Çikaqo yaхınlığındakı Ouk-Park şəhərciyində doğulmuşdu. Ailədə altı uşaqdan ən böyüyü idi. Anası opera müğənnisi, 1928-ci ildə həyatına intiharla son qoyan atası isə həkim olmuşdu.Orta təhsilini başa vurduqdan sonra cəbhəyə getmək istəsə də, gözlərində problem yarandığından arzusuna çatmamışdı. Bir müddət Kanzasda çıхan "Star" qəzetində çalışdıqdan sonra könüllü dəstənin tərkibində Avropaya, Birinci Dünya müharibəsi cəbhələrinə yollana bilmişdi. Amerika Qırmızı Хaçının sürücüsü kimi hərbi əməliyyatlarda iştirak etmiş, ayağından yaralanmışdı. İgidliyinə görə İtaliyanın iki hərbi medalı ilə təltif olunmuşdu. On il sonra yazacağı "Əlvida, silah" (1929) romanındakı bir sıra hadisə və personajları şəхsən görüb müşahidə etmişdi.

İncəsənəti sevirsənsə, qurban verməkdən qorxmamalısan. İlkin şərt budur. Hekayəmiz bu şərtin, eyni zamanda da, onun təkzibinin nəticəsi olaraq meydana gəldi. Bu hekayə məntiq nöqteyi-nəzərindən orijinal və yeni, ədəbi üslubuna görə isə Böyük Çin səddindən azca qədim olacaq.

İki eyni xəstəliyin daşıyıcısı olan müxtəlıif insan həyatlarından bəhs edir.