Əslində, Nahidi nadinc adlandırmaq olmazdı. Əksinə, azdanışan, düşüncəli, çalışqan, nəzakətli bir yeniyetmə idi. Amma gözlənilmədən özündən çıxan vaxtları da az olmurdu. Bir də görürdün, heç nəyə görə hirslənib kiməsə qarşı kobudluq etdi. Onun bu çılğınlığının, xasiyyətindəki ziddiyyətin səbəbini nə yoldaşları, nə də müəllimləri anlaya bilirdilər.

“Libra kitab”ın ilk dəfə Azərbaycan dilində çapa hazırladığı Tomas Hardinin “Qərbi Poleydəki macəramız” əsəri üç uşağın kənddəki qəribə macərasından bəhs edir. İki uşağın “qəhrəmanlığı” üzündən baş verən hadisələr cığırından çıxır və xoşagəlməz nəticələr verir. Xoşbəxt sonluqla bitən əsər ibrətlərlə doludur. Ancaq yazıçının fikrincə, bu əsər əxlaqi dəyər aşılasa da, heç bir halda əxlaq dərsi vermir, nəsihət üslubunda yazılmayıb. Ümidvarıq ki, romanın aydın, dolanbacsız və sadə süjeti dünyaya araşdırmaçı gözü ilə baxan hər bir uşağın marağını cəlb edəcək.

“Libra kitab”ın ilk dəfə Azərbaycan dilində çapa hazırladığı Tomas Hardinin “Qərbi Poleydəki macəramız” əsəri üç uşağın kənddəki qəribə macərasından bəhs edir. İki uşağın “qəhrəmanlığı” üzündən baş verən hadisələr cığırından çıxır və xoşagəlməz nəticələr verir. Xoşbəxt sonluqla bitən əsər ibrətlərlə doludur. Ancaq yazıçının fikrincə, bu əsər əxlaqi dəyər aşılasa da, heç bir halda əxlaq dərsi vermir, nəsihət üslubunda yazılmayıb. Ümidvarıq ki, romanın aydın, dolanbacsız və sadə süjeti dünyaya araşdırmaçı gözü ilə baxan hər bir uşağın marağını cəlb edəcək.

Qafqaz şəhərlərinin birində Usta Zeynal adlı bir sərrac öz arvadı Şərəfnisa ilə yaşayırdı. Bunlar İran əhli idilər, öz vilayətlərində məişətləri məşəqqət ilə keçdiyinə görə vətənlərini buraxıb buraya gəlmişdilər. Usta Zeynal sərraclıq etməklə külfətini bir tövr dolandırırdı, Usta Zeynalın övladdan yalnız altı yaşında Tutu adlı bircə qızı vardı. Tutu çox qara və çirkin idi. Anası ona körpo vaxtından "Qaraca qız" deyib əzizlədiyinə görə əsil adı unudulub, hər kəs onu bu adla çağırırdı. Qaraca qız çox nadinc idi və özü qız uşağı ikən qızlarla oynamağı sevməzdi; həmişə oğlan uşaqları ilə oynayardı. Uşaqlar Qaraca qızdan qorxardılar, çunki o çox cürətli idi və yumruğunun da qabağında heç kəs dura bilməzdi. Qaraca qız həmişə zəifin tərəfini tutardı.

Tavanı tələm-tələsik krantda yuyub Səbzəli dayı bir yumurta sındırdı. (Bir yumurtadan artıq yeyə bilməzdi, həkim qadağan eləmişdi.) Dibi qapqara qaralıb ortadan çatlamış tavanın içindəki yumurta sarısı Səbzəli dayının bir dəqiqə bundan qabaq pəncərədən gördüyü aya oxşadı.Yumurta sarısı da üfüq xəttinin üzərində sallanıb durmuş taqətsiz ay kimi adamın ürəyini sıxırdı… Səbzəli dayının yadına düşdü ki, gərək əvvəlcə tavaya yağ salaydı, sonra yumurta. Yağ tamam yadından çıxmışdı.