Günəbaxan zəmisindəki günəbaxmayan

İcazə verin, başımı aşağı sallayım Unudulum hamınızın yerinə. İcazə verin, sizi atıb getmiş sevgiliniz olum Puç olmuş arzularınız, ölmüş ümidləriniz olum Qazanıb itirdiyiniz pulunuz olum. İcazə verin, hər şeyiniz, hamınız olum, Günəşə yaltaqlanan kölgəniz olum. İcazə verin, mən də bir az siz olum.

Qəribik, şairim, qəribik, sözüm

Şairlər qəribdi bu yer üzündə Küçədə, bayırda, evdə, eşikdə, Meşənin içində, çölün düzündə Oğul, qız yanında, ata yanında. Qəribik, şairim, qəribik, sözüm, min illər sonra da ayrılıq yenə, qəmli axşamlartək enər göylərdən şairin qəbrinə, sözün qəlbinə.

Qardaşımın üzü köməyim olsun

Dilərəm Tanrıdan qəlbə dəyməyən, Uduzub yorulan, udub doymayan, Ağlaya-ağlaya top-top oynayan, Qardaşımın üzü köməyim olsun.

Bir də kimsəni sevməyəcəyəm

Bir də kimsəni sevməyəcəyəm Bu gecə nədəndir hamıdan qabaq ağrıyan, qəlbimə yanıram dostlar, Bir də sevda nədi, bilməyəcəyəm, Bir də bir kimsəni sevməyəcəyəm.

Dağlar çox qəribə olur gecələr

nədir, üfüqə qar düşüb elə, Bir cuna göylərdən asılıb qalıb. Girib ünsiyyətə qaranlıq ilə, Dərələr ucalıb, zirvə alçalıb. Kahalar ətrafa qaranlıq ələr, Dağlar çox qəribə olur gecələr.